Alsof ik niet ben weg geweest
Door: Webmaster
12 Juni 2012 | Ecuador, Quito
Hoi allemaal!
Afgelopen donderdag op vrijdagnacht ben ik door mijn vader naar het vliegveld van Dusseldorf gebracht. Daar aangekomen was het compleet uitgestorven op een paar slapende mensen na. Aangezien ik erg vroeg was en ook nog 3,5 uur moest wachten ben ik net als de anderen even lekker gaan liggen op de bankjes. Dit duurde maar een uurtje en daarna kwam ook het vliegveld in Dusseldorf tot leven. Na een half uurtje vliegen kwam ik aan op Schiphol.Hier vond een behoorlijke drugscontrole plaats op mijn vlucht. Eerst zag ik tien man door de wachtruimte kruipen samen met wat honden. Vervolgens moesten wij allemaal door de bodyscan,werden we gefouilleerd en daarna nog gecontroleerd door een hond. Eenmaal in het vliegtuig was het tijd om te slapen!
Vrijdagmiddag kwam ik aan in Quito en daar heb ik gelijk de bus gepakt naar Otavalo. Alle bussen, auto´s en zelfs motors hebben hier ´geweldige´ knipperende neonlichten dus gezellig op pad via de PANAMERICANA! Het voelde alsof ik niet ben weg geweest. De spaanse muziek en de prachtige uitzichten vanuit de bus. Elke minuut was weer genieten!! Zaterdag was er een grote markt in Otavalo, die wilde ik natuurlijk niet missen. Dat deze hetzelfde bleek als de markten die ik in Bolivia en Peru heb gezien mocht de pret niet drukken!
Zondagochtend was het tijd om terug te gaan naar Quito. Ik kwam met de taxi op het busstation aan in Otavalo en de bus naar Quito wilde net wegrijden. Aangezien er zo ongeveer elke 5 minuten een bus gaat haastte ik mij niet erg. Dat was daar wel anders! Terwijl de bus al langzaam begon te rijden kwam de bijrijder met nog 2 mannen al schreeuwend aan rennen. QUITO QUITO!! En voor ik het wist werd mijn tas uit de taxi getrokken en werd ik al half rennend naar de bus geduwd. Een ware attractie voor de mensen die al wel in de bus zaten want die zaten met hun neus tegen de ruiten gedrukt. Maar goed, terwijl de bus ondertussen al bij de uitgang was kon ik samen met de bijrijder en mijn tas de bus in springen. Nu was ik serieus in de veronderstelling dat het hier elke middag regent maar laat het hier nu ook net toevallig zomer zijn dus ik heb nog geen druppel gehad!
Deze zondag was Quito autovrij dus ik ben gelijk die middag naar het historische centrum gegaan. Veel mooie gebouwen en ontzettend veel kerken. Alle kerken hebben veel goud van binnen maar 1 kerk spande de kroon. Hier zat echt overal goud. Wel mooi om te zien! Op het moment dat ik binnen kwam was er net een dienst bezig. De kerk was stampvol en iedereen was in het spaans aan het zingen. En op 1 of andere manier werd ik hierdoor geraakt. Het klonk namelijk erg mooi.
Ik vind het leuk om op het plein tussen de lokale mensen te zitten en gewoon wat rond te kijken. Dat deed ik zondag ook en waar ik ook zit ik word altijd gesproken. Nu kwam er een man naast me zitten die wat begon te kletsen en hij wilde een foto op zijn camera laten zien. Ok, maar hij bleef maar klikken en toen zag ik dat hij 366 foto's op zijn camera had staan. Nee dacht ik, hij zal toch niet alles laten zien? Maar jawel, ik heb zijn huis,familie en werk etc.etc. gezien. Bij foto 366 dacht ik onder het mom van het is koud in de schaduw snel weg te kunnen. Met dat ik aanstalte maakte om te gaan pakt die man een hele stapel foto's uit zijn broekzak en we gingen vrolijk weer . Gelukkig kon ik daarna wel weg!
Ik zit hier in een heel relaxed hostel waar iedereen contact met elkaar maakt dus ik had al gauw met 2 jongens afgesproken om maandagmiddag naar Mitad del Mundo te gaan. Maar ´s ochtends wilde ik eerst met de kabelbaan omhoog naar een hoogte van 4800 meter. Sta je boven en overal waar je kijkt zie je bergen en vulkanen en daar precies middenin ligt een stad van 30 km lang en 3-5 km breed. Heel bizar maar erg mooi!!
´s Middags door naar Mitad del Mundo. Hier ligt de evenaar en heb je even de kans om op zowel het zuidelijk als het noordelijk halfrond te staan. Wel grappig maar verder niet heel bijzonder.
Wat wel bijzonder was en eigenlijk nog steeds is, is dat ik vandaag naar de vulkaan Cotopaxi ben geweest! Ik wilde hier heel graag heen maar toen ik gister kwam om een tour te boeken was er niemand die de tour ging doen. Gelukkig was dat meisje zo lief om het te gaan promoten in het hostel en dan zou ze me ´s avonds laten weten of het door kan gaan. Gelukkig kon dat dus ik werd vanochtend om 6.25 al opgehaald. Eerst genoten van een heerlijk ontbijt en daarna hup de auto in om naar park Cotopaxi te rijden. Daar aangekomen bleek dat wij ontzettend veel mazzel hadden want het was erg helder waardoor wij de gehele vulkaan konden zien! In Ecuador zijn in totaal 253 vulkanen waarvan Cotopaxi een vrij jonge vulkaan is. Deze is ook niet meer actief. Op ongeveer 4600 meter zijn we gestopt om de laatste 200 meter naar boven te lopen. Dan denk je, ach even 200 meter lopen. Voor mijn gevoel hebben we er wel een uur over gedaan. Wat is dat zwaar zeg op die hoogte! Ik en een ander meisje waren op het eind gewoon misselijk door de hoogte. We zijn tot net onder aan de ijsrand gelopen. Prachtig om te zien! Eenmaal terug op 4600 meter zijn we op de mountainbike gestapt om keihard naar beneden te scheuren! Geweldig! Ten opzichte van de andere meiden ging ik wel erg hard want ik stond op een gegeven moment wel 5 a 10 minuten te wachten totdat zij ook halverwege waren. Ik stond te wachten op een plek met uitzicht over het gehele gebied. Het enige wat je ziet zijn de bergen, de vulkanen en de vlaktes en het enige wat je hoort is de wind. Dat plaatje houd ik vast in gedachten, wat was dat genieten!
Morgen is het tijd om verder te gaan en pak ik de bus naar Banos. Ik hoor hier goede verhalen over dus ik ben zeer benieuwd!
Hasta luego!
Afgelopen donderdag op vrijdagnacht ben ik door mijn vader naar het vliegveld van Dusseldorf gebracht. Daar aangekomen was het compleet uitgestorven op een paar slapende mensen na. Aangezien ik erg vroeg was en ook nog 3,5 uur moest wachten ben ik net als de anderen even lekker gaan liggen op de bankjes. Dit duurde maar een uurtje en daarna kwam ook het vliegveld in Dusseldorf tot leven. Na een half uurtje vliegen kwam ik aan op Schiphol.Hier vond een behoorlijke drugscontrole plaats op mijn vlucht. Eerst zag ik tien man door de wachtruimte kruipen samen met wat honden. Vervolgens moesten wij allemaal door de bodyscan,werden we gefouilleerd en daarna nog gecontroleerd door een hond. Eenmaal in het vliegtuig was het tijd om te slapen!
Vrijdagmiddag kwam ik aan in Quito en daar heb ik gelijk de bus gepakt naar Otavalo. Alle bussen, auto´s en zelfs motors hebben hier ´geweldige´ knipperende neonlichten dus gezellig op pad via de PANAMERICANA! Het voelde alsof ik niet ben weg geweest. De spaanse muziek en de prachtige uitzichten vanuit de bus. Elke minuut was weer genieten!! Zaterdag was er een grote markt in Otavalo, die wilde ik natuurlijk niet missen. Dat deze hetzelfde bleek als de markten die ik in Bolivia en Peru heb gezien mocht de pret niet drukken!
Zondagochtend was het tijd om terug te gaan naar Quito. Ik kwam met de taxi op het busstation aan in Otavalo en de bus naar Quito wilde net wegrijden. Aangezien er zo ongeveer elke 5 minuten een bus gaat haastte ik mij niet erg. Dat was daar wel anders! Terwijl de bus al langzaam begon te rijden kwam de bijrijder met nog 2 mannen al schreeuwend aan rennen. QUITO QUITO!! En voor ik het wist werd mijn tas uit de taxi getrokken en werd ik al half rennend naar de bus geduwd. Een ware attractie voor de mensen die al wel in de bus zaten want die zaten met hun neus tegen de ruiten gedrukt. Maar goed, terwijl de bus ondertussen al bij de uitgang was kon ik samen met de bijrijder en mijn tas de bus in springen. Nu was ik serieus in de veronderstelling dat het hier elke middag regent maar laat het hier nu ook net toevallig zomer zijn dus ik heb nog geen druppel gehad!
Deze zondag was Quito autovrij dus ik ben gelijk die middag naar het historische centrum gegaan. Veel mooie gebouwen en ontzettend veel kerken. Alle kerken hebben veel goud van binnen maar 1 kerk spande de kroon. Hier zat echt overal goud. Wel mooi om te zien! Op het moment dat ik binnen kwam was er net een dienst bezig. De kerk was stampvol en iedereen was in het spaans aan het zingen. En op 1 of andere manier werd ik hierdoor geraakt. Het klonk namelijk erg mooi.
Ik vind het leuk om op het plein tussen de lokale mensen te zitten en gewoon wat rond te kijken. Dat deed ik zondag ook en waar ik ook zit ik word altijd gesproken. Nu kwam er een man naast me zitten die wat begon te kletsen en hij wilde een foto op zijn camera laten zien. Ok, maar hij bleef maar klikken en toen zag ik dat hij 366 foto's op zijn camera had staan. Nee dacht ik, hij zal toch niet alles laten zien? Maar jawel, ik heb zijn huis,familie en werk etc.etc. gezien. Bij foto 366 dacht ik onder het mom van het is koud in de schaduw snel weg te kunnen. Met dat ik aanstalte maakte om te gaan pakt die man een hele stapel foto's uit zijn broekzak en we gingen vrolijk weer . Gelukkig kon ik daarna wel weg!
Ik zit hier in een heel relaxed hostel waar iedereen contact met elkaar maakt dus ik had al gauw met 2 jongens afgesproken om maandagmiddag naar Mitad del Mundo te gaan. Maar ´s ochtends wilde ik eerst met de kabelbaan omhoog naar een hoogte van 4800 meter. Sta je boven en overal waar je kijkt zie je bergen en vulkanen en daar precies middenin ligt een stad van 30 km lang en 3-5 km breed. Heel bizar maar erg mooi!!
´s Middags door naar Mitad del Mundo. Hier ligt de evenaar en heb je even de kans om op zowel het zuidelijk als het noordelijk halfrond te staan. Wel grappig maar verder niet heel bijzonder.
Wat wel bijzonder was en eigenlijk nog steeds is, is dat ik vandaag naar de vulkaan Cotopaxi ben geweest! Ik wilde hier heel graag heen maar toen ik gister kwam om een tour te boeken was er niemand die de tour ging doen. Gelukkig was dat meisje zo lief om het te gaan promoten in het hostel en dan zou ze me ´s avonds laten weten of het door kan gaan. Gelukkig kon dat dus ik werd vanochtend om 6.25 al opgehaald. Eerst genoten van een heerlijk ontbijt en daarna hup de auto in om naar park Cotopaxi te rijden. Daar aangekomen bleek dat wij ontzettend veel mazzel hadden want het was erg helder waardoor wij de gehele vulkaan konden zien! In Ecuador zijn in totaal 253 vulkanen waarvan Cotopaxi een vrij jonge vulkaan is. Deze is ook niet meer actief. Op ongeveer 4600 meter zijn we gestopt om de laatste 200 meter naar boven te lopen. Dan denk je, ach even 200 meter lopen. Voor mijn gevoel hebben we er wel een uur over gedaan. Wat is dat zwaar zeg op die hoogte! Ik en een ander meisje waren op het eind gewoon misselijk door de hoogte. We zijn tot net onder aan de ijsrand gelopen. Prachtig om te zien! Eenmaal terug op 4600 meter zijn we op de mountainbike gestapt om keihard naar beneden te scheuren! Geweldig! Ten opzichte van de andere meiden ging ik wel erg hard want ik stond op een gegeven moment wel 5 a 10 minuten te wachten totdat zij ook halverwege waren. Ik stond te wachten op een plek met uitzicht over het gehele gebied. Het enige wat je ziet zijn de bergen, de vulkanen en de vlaktes en het enige wat je hoort is de wind. Dat plaatje houd ik vast in gedachten, wat was dat genieten!
Morgen is het tijd om verder te gaan en pak ik de bus naar Banos. Ik hoor hier goede verhalen over dus ik ben zeer benieuwd!
Hasta luego!
-
13 Juni 2012 - 03:54
Ronald En Jolanda:
Hoi Petra, We lezen dat je al weer lekker aan het genieten bent,we wensen je nog en hele fijne vakantie geniet er van.
Groetjes Ronald en Jolanda -
13 Juni 2012 - 05:55
Vul Hier Je Naam In.:
Hoi Peet, wat een prachtig verslag!!! En wat een bijzondere ervaringen weer!!
Klinkt geweldig, fijn dat het goed gaat en de reis aan je verwachtingen voldoet.
Dikke kus, mams. -
13 Juni 2012 - 06:38
Gieneke Dijkstra:
Heerlijk je verhaal ...wat een herkenning en wat zal het prachtig zijn om bovenop die berg om je heen te genieten van zo'n bijzonder landschap!Je bent een echte wereldburger met N en Z onder je voeten op de evenaar...wel een leuke ervaring lijkt me! Geniet en be carefull! -
13 Juni 2012 - 08:40
Tante Ria:
Wauw Petra,
Wat heb je toch weer bijzondere dingen meegemaakt.
Hilarisch dat verhaal van die man met de foto's.
Ik, als thuisblijver geniet van je verhalen en kijk alweer uit naar een volgend verhaal.
Heel veel plezier en groetjes uit Huize op stand.xx -
14 Juni 2012 - 06:55
Merel:
Joehoee!!!! Wat super dat je reis tot nu toe aan al je verwachtingen voldoet. Die tocht naar de vulkaan klinkt echt spectaculair mooi! Supergrappig dat je al die foto's moest bekijken, heb jij weer hahaha!
Lees net dat er in Banos warmwarterbronnen zijn, lekker luieren in zo'n bron voordat je weer verder gaat..... Het grote genieten is begonnen. Bella, geniet er van en ik kijk uit naar je volgende verslag! Besos! -
15 Juni 2012 - 13:08
Paps En Sandra:
Hoi wereldreiziger,
We genieten weer van jouw verhaal en zien alles voor ons. Geweldige gebeurtenissen. Vooral met die bus en die foto's. Als je terug bent, kan je ons al JOUW foto's laten zien. Maar ook al
zouden dat er ook 366 zijn, wij zullen er van genieten. Heel veel plezier nog,
Dikke kus van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
